André Krijnen

Wat me altijd verbaast van mensen die zeggen dat ze moe zijn van het werken? Is dat psychisch of lichamelijk? Te weinig slapen, problemen, te weinig goed eten, noem het maar op? Waar ligt dat nou aan? Ik kan het af en toe niet bevatten… Ligt het misschien aan de werkdruk, of aan de manier van werken? Ligt het aan de mensen waarmee je werkt?

Het zijn allemaal van die dingen die parte zouden kunnen spelen als je moe bent… Ik zelf wordt echt niet moe van werken, het tegendeel zelfs… ik krijg er energie van… iedere dag weer ben ik blij dat ik kan werken, en hoop ik altijd dat er teveel werk ligt. De reden dat ik hoop dat er teveel ligt dat betekend dat ik er tegen aan mag gaan… Yes, mensen kunnen dat af en toe niet bevatten, maar ik vind het heerlijk als ik een druk op me heb.

of ik nou 40 uur of 60 uur moet werken dat maakt me niet eens uit… het belangrijkste is dat ik kan werken op de manier zoals me dat zelf bevalt, en op de snelheid die mij bevalt. Als ik in een te laag tempo moet gaan werken dan trek ik dat niet, want daar wordt ik moe van… dan krijg je het gevoel dat ik bezig moet zijn om maar bezig te zijn. Dan moet je op een tempo werken wat je niet ligt.

Te weinig slapen kan wel resulteren in een vermoeidheid, maar dat heeft dan niets met werken te maken, maar met de gesteldheid van een persoon. Aan me eet patroon zal het niet liggen, want ik eet genoeg om 2 tot 3 mensen te voeden, hahaha.

Neej, je wordt niet moe van werken, je wordt moe van alles daarom heen. Een relatie wat niet loopt, conflicten op het werk, het werk bevalt je niet, je slaapt te weinig, noem het maar op. En als mensen zeggen dat ze moe zijn van werken dan kun je je afvragen of ze niet ergens anders moe van zijn… ls het goed is doe je je werk wat je graag doet, en waar je goed in bent. En af en toe zul je dingen doen die je niet bevallen, maar dat is nu eenmaal het werkleven… heeft niets mee te maken dat je moe bent van werken, maar eerder dingen doet waar je niet goed in bent, waar je dus meer je hersenen moet gebruiken…

Ik kan begrijpen dat je wel lichamelijk moe bent, we worden immers allemaal wel een dagje ouder, en voor mensen die lichamelijk werk verzetten die zullen het heus wel zwaarder hebben… maar er is niets zo fijn als lichamelijk moe zijn… lichamelijk moe betekend dat je lichaam wat te doen heeft gehad… en dat is alleen maar positief. Dat geeft je ook een voldoening, althans in mijn geval dan… voor een ander kan ik niet spreken.

Waar ik me wel aan stoor is dat mensen lopen te zeiken dat ze teveel werk op hun bordje hebben, of dat ze helemaal vol zitten in hun hersenpan… houdt in dat ze het gewoonweg niet aan kunnen, en dus in weze niet geschikt zijn voor het werk wat ze beoefenen…

Waar ik wel moe van kan worden is het lange reizen in de auto om naar een klant toe te gaan, omdat je er zo vroeg uit moet en ‘s avonds laat pas thuis komt, maar dat heeft dan weer niets met werken te maken… dat kost best veel energie, want je bent gewoonweg op pad zonder eigenlijk daadwerkelijk bezig te zijn met werken. Ja werken bijv in je auto, omdat er genoeg mensen zijn op de weg waar je gewoon voor moet opletten dat ze niet spontaan naar links komen zetten als je naast ze rijdt, of dat er weer is een debiel is die niet kan rijden. Dat zijn van die dingen waar je gewoon weg op moet letten en dat kost energie.

Ach zo kan ik uren blijven schrijven over dit soort zaken, maar ik vind het heerlijk om te werken… het geeft me voldoening om een klant vrolijk te zien als je een product oplevert, of dat je problemen verhelpt… dat is een doelstelling die ik mezelf iedere dag weer stel. Gewoon dingen bewerkstelligen waar je mensen mee kan opvrolijken.

Vandaag de dag wordt je in Nederland bekeurt voor niet zinnige overtredingen. Wat natuurlijk vaak onterecht is. Het is gewoon bullshit als je bekeurd wordt voor bumperkleven en te hard rijden. Neem onze oosterburen als voorbeeld daar kunnen ze in Nederland wat van leren.

Ik ben gisteren vertrokken vanuit het nietige nederland naar het grote Duitsland. En als je Nederland uit komt dan zie je het verschil. Iedereen rijdt hard en te hard natuurlijk ook nog is. Als daar wordt aangegeven om 70 te gaan rijden, rij dan maar rustig honderd, want iedereen rijdt zo hard. Maar goed ik moest even rustig aan doen, en op zoek gaan naar een tankstation. Niet zo moeilijk zou je denken in het grote Duitsland, maar dat viel dus nog best wel tegen. Na 110 km gereden te hebben in Duitsland kwam in dan uiteindelijk een Autohoff tegen. Dus ik ben daar gaan tanken. Wat je hoort te doen als je tank zo goed als leeg is.

Na eenmaal getankt te hebben ben ik weer de snelweg opgegaan naar het mooie Berlijn. Ik ben de snelweg opgegaan en al snel kwam ik een BMW tegen die echt wel harder reed als 130. Dus ik ben deze maar gaan volgen. Zo rond de 180 km/h reden wij achter elkaar aan richting Berlijn. Echter je zag je geen reet door de regen die mals uit de Duitse atmosfeer kwam zeilen. Maar goed geen enkel probleem. Volg de lichten van de BMW. Dus al na een half uur had ik alweer een 90 km afgelegd en het de BMW moest afslaan. Bij Hannover kwam ik dan een Nederlander tegen in een mooie Audi A4. Gezellig daar rijden we is achteraan. Gemiddeld weer zo’n mooie 180 km/h reden we richting Berlijn. We kwamen politie tegen op de rechterbaan en de meeste Duitsers reden ook niet echt veel harder door het zeikerige weer. Maar wij reden dus dat wel. Mooi landschap zeggen ze dan in Duitsland. Nou ik heb weinig gezien.
Het merendeel wat ik zeg was waterdruppels, een audi voor me. En wat flitsen van andere weggebruikers. Wel humor. Natuurlijk heb ik wel het uiterste uit me auto gehaalt en al snel zat ik dik over de 200+ per uur. En het duurde even of ik kwam bij de 220, 230 en uiteindelijk 240. Maar toen hield het ook snel op, want mijn begrenzer sloeg er in. Ja lieve mensen mijn auto is begrensd bij de 240. Volgens mij vanwege de risico’s die hierboven komen. Maar goed. Het was een ervaring op zich moet ik zeggen en het was ook nog is leuk. Al bumperklevend gingen de Audi A4 en ik richting Berlijn en al snel voegde zich een VW Touareg zich aan ons toe. Natuurlijk geen Diesel, nee een benzine. En die had er ook aardig zin in. Dus die ben ik maar gaan volgen. De andere nederlander hield het namelijk boven de 200+ niet meer uit, en kon dit meer trekken.

Ik was ’s ochtends om kwart voor elf vertrokken, en na 200 km was ik bij de duitse grens. Dat is in Nederland dus ook echt 2 uur reizen. Dus om 13:00 kwam ik aan de grens. In Duitsland moest ik dan 550 km afleggen om in Berlijn te geraken. Dat was incl. tanken natuurlijk. De trip heeft me anderhalve tank diesel gekost. En ik kan je verzekeren. In nederland is de diesel dus goedkoper. Voorheen was dat niet het geval. Maar ik heb 530 km in 3 uur en 20 minuten afgelegd.Dat is best wel snel. Echter die laatste 20 km heeft me drie kwartier gekost omdat het druk is in Berlijn. Alles bij elkaar een leuke trip om mee te maken. En komende donderdag mag ik dan ook weer terug richting nederland. Dan zal het wel iets drukker zijn op de duitse wegen.

Bumperkleven wordt gezien in Duitsland als normaal. Waarom zou je denken? Nou dat heeft de volgende reden. Je rijdt langzamer dus je rot maar op naar de rechterbaan. En terecht. Die zeikstralende Nederlanders die 100 gaan rijden op de linker baan. Neej. Duitsers begrijpen elkaar. Je gaat maar naar rechts als er een ander voorbij komt. En niet te lang linksblijven hangen, want je wordt wel naar rechts gedrukt. Wat ik ook normaal vind. Maar in Nederland schijnt dit niet te kunnen. Maar nederlanders moeten begrijpen dat ze niet alleen zijn. En toch reageren ze zo.